Die meeste mense dink dat vlekvrye staal 'n metaalmateriaal is wat nie roes nie en suur- en alkalibestand is. Maar in die daaglikse lewe vind mense dat vlekvrye staalpotte en elektriese ketels wat vir kook gebruik word, dikwels roesvlekke of roesvlekke het. Wat presies is aan die gang?
Laat ons eers verstaan, wat is vlekvrye staal?
Volgens die nasionale standaard GB/T20878-2007 "Vlekvrye staal en hittebestande staalgrade en chemiese samestellings", is die definisie van vlekvrye staal: vlekvrye staal en korrosiebestandheid as die hoofkenmerke, met 'n chroominhoud van minstens 10,5% en 'n koolstofinhoud van nie meer as 1,2%. staal. Tipes wat bestand is teen chemiese korrosiemedia (suur, alkali, sout, ens.) word suurbestande staal genoem.
So hoekom is vlekvrye staal bestand teen korrosie?
Want vlekvrye staal sal, nadat dit gevorm is, omvattende beits en passivering ondergaan om allerhande soorte olie, roes en ander vuilheid op die oppervlak te verwyder. Die oppervlak sal eenvormige silwer word, wat 'n eenvormige en digte passiveringsfilm vorm, en sodoende die weerstand van vlekvrye staal teen oksiderende media verminder. Medium korrosietempo en verbeterde korrosiebestandheid.
So met so 'n passiveringsfilm op vlekvrye staal, sal dit beslis nie roes nie?
Trouens, in ons daaglikse lewe het die chloriedione in die sout 'n vernietigende effek op die passiewe film van vlekvrye staal, wat die neerslag van metaalelemente kan veroorsaak.
Tans, teoreties, is daar twee tipes skade aan die passiveringsfilm wat deur chloorione veroorsaak word:
1. Fasefilmteorie: Chloriedione het 'n klein radius en sterk penetrasievermoë. Hulle kan maklik die baie klein gapings in die oksiedfilm binnedring, die metaaloppervlak bereik en met die metaal in wisselwerking tree om oplosbare verbindings te vorm, wat die struktuur van die oksiedfilm verander.
2. Adsorpsieteorie: Chloriedione het 'n sterk vermoë om deur metale geadsorbeer te word. Hulle kan by voorkeur deur metale geadsorbeer word en suurstof uit die metaaloppervlak verdryf. Chloriedione en suurstofione ding mee om adsorpsiepunte op die metaaloppervlak en vorm chloried met die metaal; Die adsorpsie van chloried en metaal is onstabiel, wat oplosbare stowwe vorm, wat tot versnelde korrosie lei.
Vir vlekvrye staal inspeksie:
Vlekvrye staal-inspeksie word in ses prestasietoetse en twee ontledingsprojekte verdeel
Prestasietoetsing:
Fisiese eienskappe, chemiese eienskappe, meganiese eienskappe, verwerkbaarheid, metallografiese inspeksie en nie-vernietigende inspeksie
Ontledingsprojek:
Breukanalise, korrosie-analise, ens.;
Benewens die standaarde wat gebruik word om GB/T20878-2007 "Vlekvrye staal en hittebestande staal grade en chemiese samestellings" te onderskei, is daar ook:
GB/T 13305
GB/T 13671
GB/T 19228.1, GB/T 19228.2, GB/T 19228.3
GB/T 20878 Vlekvrye staal en hittebestande staal grade en chemiese samestellings
Die nasionale standaard vir voedsel-graad vlekvrye staal inspeksie is GB9684-2011 (vlekvrye staal produkte). Die inspeksie van voedselgraad-vlekvrye staal word in twee dele verdeel: hoofmateriaal en nie-hoofmateriale.
Hoe om te werk:
1. Nasien: Vlekvrye staaltoetsing vereis dat die punte van die toetsmateriaal gemerk word met verf van verskillende kleure.
2. Drukwerk: Die metode van spuitverf op die dele (ente, eindvlakke) gespesifiseer in die inspeksie, wat die graad, standaard, spesifikasies, ens. van die materiaal aandui.
3. Merk: Nadat die inspeksie voltooi is, sal die materiaal in bondels, bokse en skagte geplaas word om die graad, grootte, gewig, standaardnommer, verskaffer, ens.
Postyd: 27 Desember 2023