Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι ένα μεταλλικό υλικό που δεν σκουριάζει και είναι ανθεκτικό στα οξέα και στα αλκάλια. Αλλά στην καθημερινή ζωή, οι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι οι ανοξείδωτες κατσαρόλες και οι ηλεκτρικοί βραστήρες που χρησιμοποιούνται για το μαγείρεμα έχουν συχνά σημεία σκουριάς ή σημεία σκουριάς. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Ας καταλάβουμε πρώτα τι είναι ο ανοξείδωτος χάλυβας;
Σύμφωνα με το εθνικό πρότυπο GB/T20878-2007 "Ανοξείδωτος χάλυβας και ανθεκτικός στη θερμότητα Ποιότητες και χημικές συνθέσεις", ο ορισμός του ανοξείδωτου χάλυβα είναι: ανοξείδωτος χάλυβας και αντοχή στη διάβρωση ως κύρια χαρακτηριστικά, με περιεκτικότητα σε χρώμιο τουλάχιστον 10,5%. και περιεκτικότητα σε άνθρακα όχι μεγαλύτερη από 1,2%. ατσάλι. Οι τύποι που είναι ανθεκτικοί στα χημικά μέσα διάβρωσης (οξέα, αλκάλια, αλάτι κ.λπ.) ονομάζονται ανθεκτικός στα οξέα χάλυβας.
Γιατί λοιπόν ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι ανθεκτικός στη διάβρωση;
Γιατί ο ανοξείδωτος χάλυβας, αφού μορφοποιηθεί, θα υποστεί ολοκληρωμένη αποξήρανση και παθητικοποίηση για την αφαίρεση κάθε είδους λαδιού, σκουριάς και άλλων ρύπων στην επιφάνεια. Η επιφάνεια θα γίνει ομοιόμορφο ασήμι, σχηματίζοντας ένα ομοιόμορφο και πυκνό φιλμ παθητικοποίησης, μειώνοντας έτσι την αντίσταση του ανοξείδωτου χάλυβα στα οξειδωτικά μέσα. Μέτριος ρυθμός διάβρωσης και βελτιωμένη αντοχή στη διάβρωση.
Άρα με μια τέτοια μεμβράνη παθητικοποίησης σε ανοξείδωτο χάλυβα, σίγουρα δεν θα σκουριάσει;
Στην πραγματικότητα, στην καθημερινή μας ζωή, τα ιόντα χλωρίου στο αλάτι έχουν καταστροφική επίδραση στο παθητικό φιλμ του ανοξείδωτου χάλυβα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει την καθίζηση μεταλλικών στοιχείων.
Επί του παρόντος, θεωρητικά, υπάρχουν δύο τύποι βλάβης στο φιλμ παθητικοποίησης που προκαλείται από ιόντα χλωρίου:
1. Θεωρία φιλμ φάσης: Τα ιόντα χλωρίου έχουν μικρή ακτίνα και ισχυρή ικανότητα διείσδυσης. Μπορούν εύκολα να διεισδύσουν στα πολύ μικρά κενά στο φιλμ οξειδίου, να φτάσουν στη μεταλλική επιφάνεια και να αλληλεπιδράσουν με το μέταλλο για να σχηματίσουν διαλυτές ενώσεις, οι οποίες αλλάζουν τη δομή του φιλμ οξειδίου.
2. Θεωρία προσρόφησης: Τα ιόντα χλωρίου έχουν ισχυρή ικανότητα να απορροφώνται από μέταλλα. Μπορούν να προσροφηθούν από μέταλλα κατά προτίμηση και να διώξουν το οξυγόνο από την επιφάνεια του μετάλλου. Τα ιόντα χλωρίου και τα ιόντα οξυγόνου ανταγωνίζονται για σημεία προσρόφησης στην μεταλλική επιφάνεια και σχηματίζουν χλώριο με το μέταλλο. Η προσρόφηση του χλωρίου και του μετάλλου είναι ασταθής, σχηματίζοντας διαλυτές ουσίες, γεγονός που οδηγεί σε επιταχυνόμενη διάβρωση.
Για επιθεώρηση από ανοξείδωτο χάλυβα:
Η επιθεώρηση από ανοξείδωτο χάλυβα χωρίζεται σε έξι δοκιμές απόδοσης και δύο έργα ανάλυσης
Δοκιμή απόδοσης:
Φυσικές ιδιότητες, χημικές ιδιότητες, μηχανικές ιδιότητες, δυνατότητα επεξεργασίας, μεταλλογραφική επιθεώρηση και μη καταστροφική επιθεώρηση
Έργο ανάλυσης:
Ανάλυση θραύσης, ανάλυση διάβρωσης κ.λπ.
Εκτός από τα πρότυπα που χρησιμοποιούνται για τη διάκριση του GB/T20878-2007 "Ανοξείδωτος χάλυβας και ανθεκτικός στη θερμότητα Ποιότητες και χημικές συνθέσεις χάλυβα", υπάρχουν επίσης:
GB/T 13305
GB/T 13671
GB/T 19228,1, GB/T 19228,2, GB/T 19228,3
GB/T 20878 Ποιότητες και χημικές συνθέσεις από ανοξείδωτο χάλυβα και ανθεκτικό στη θερμότητα χάλυβα
Το εθνικό πρότυπο για την επιθεώρηση από ανοξείδωτο χάλυβα ποιότητας τροφίμων είναι το GB9684-2011 (προϊόντα από ανοξείδωτο χάλυβα). Η επιθεώρηση του ανοξείδωτου χάλυβα ποιότητας τροφίμων χωρίζεται σε δύο μέρη: κύρια υλικά και μη κύρια υλικά.
Τρόπος λειτουργίας:
1. Σήμανση: Η δοκιμή από ανοξείδωτο χάλυβα απαιτεί τη σήμανση των άκρων των υλικών δοκιμής με βαφή διαφορετικών χρωμάτων.
2. Εκτύπωση: Η μέθοδος βαφής με ψεκασμό στα μέρη (άκρα, ακραίες όψεις) που καθορίζονται στην επιθεώρηση, με ένδειξη της ποιότητας, του προτύπου, των προδιαγραφών κ.λπ. του υλικού.
3. Ετικέτα: Μετά την ολοκλήρωση της επιθεώρησης, το υλικό θα τοποθετηθεί σε δέσμες, κουτιά και άξονες για να υποδείξει την ποιότητα, το μέγεθος, το βάρος, τον τυπικό αριθμό, τον προμηθευτή κ.λπ.
Ώρα δημοσίευσης: Δεκ-27-2023