استانداردها و روش های بازرسی دوشاخه و پریزهای خانگی

4. اقدامات زمینه سازی

4.1 هنگامی که دوشاخه وارد می شود، ابتدا پین اتصال به زمین باید به سوکت اتصال به زمین وصل شود و سپس پین حامل جریان باید روشن شود. هنگامی که دوشاخه جدا می شود، پین حامل جریان باید قبل از جدا شدن پایه زمین جدا شود.

4.2 - اندازه ترمینال زمین باید با اندازه ترمینال هادی برق مربوطه باشد.

- ترمینال زمین لوازم جانبی برق قابل سیم کشی مجدد با کنتاکت های زمین باید داخلی باشد.

- ترمینال زمین یک پریز پریز ثابت باید به پایه یا به یک جزء محکم به پایه ثابت شود.

- آستین اتصال به زمین یک پریز پریز ثابت باید به پایه یا روکش ثابت شود. اگر روی روکش ثابت شود، آستین اتصال به زمین باید به طور خودکار و قابل اطمینان زمانی که پوشش در موقعیت عادی خود قرار دارد به ترمینال اتصال به زمین متصل شود. کنتاکت ها باید روکش نقره باشند یا مقاومت در برابر خوردگی و سایش کمتر از روکش نقره داشته باشند.

4.3 در پریزهای ثابت با سوکت اتصال به زمین، قطعات فلزی قابل دسترسی که در صورت از کار افتادن عایق زنده می شوند، باید به طور دائم و ایمن به ترمینال اتصال به زمین متصل شوند.

4.4 یک پریز پریز با کد IP بالاتر از IPXO و یک محفظه عایق با بیش از یک ورودی کابل باید مجهز به پایانه های زمینی ثابت داخلی باشد یا فضای کافی برای پایانه های شناور فراهم کند تا اتصالات ورودی و خروجی را برای اطمینان از تداوم اتصال فراهم کند. مدار زمین

4.5 اتصال بین ترمینال زمین و قطعات فلزی که به راحتی در دسترس هستند باید یک اتصال با مقاومت کم باشد و مقاومت نباید بیشتر از 0.05Ω باشد.

4.6 پریزهای ثابت در نظر گرفته شده برای ارائه مداری که در برابر تداخل الکتریکی مصون است، زمانی که تجهیزاتی که به آن متصل می شوند باید مجهز به یک سوکت اتصال به زمین باشند و پایانه های آن باید از نظر الکتریکی از هر گونه پایه فلزی یا از زمین محافظ که ممکن است جدا شود. به سیستم متصل است. ایزوله الکتریکی از سایر بخش های رسانای مدار که در معرض آن قرار دارند.

5. پایانه ها و هدرها

5.1 پریزهای ثابت قابل سیم کشی مجدد باید به پایانه های پیچ دار یا پایانه های بدون پیچ مجهز شوند.

5.2 دوشاخه های قابل سیم کشی مجدد و پریزهای قابل حمل قابل سیم کشی مجدد باید دارای پایانه هایی با گیره رزوه ای باشند.

5.3 در صورت استفاده از سیم های از پیش لحیم شده، باید توجه داشت که در ترمینال های نوع پیچی، هنگام اتصال در استفاده معمولی، ناحیه پیش لحیم شده باید خارج از ناحیه گیره باشد.

5.4 اگر چه قطعاتی که برای بستن هادی ها در ترمینال استفاده می شوند را می توان برای حفظ ترمینال در وضعیت عادی یا جلوگیری از چرخش ترمینال استفاده کرد، اما نباید از آنها برای تعمیر قطعات دیگر استفاده کرد.

5.3 ترمینال نوع گیره نخ

پایانه های گیره دار باید قادر به اتصال هادی های تصفیه نشده باشند.

- پایانه های گیره رزوه باید استحکام مکانیکی کافی داشته باشند و نباید از فلز نرم یا فلز مستعد خزش ساخته شوند.

- پایانه های گیره رزوه باید در برابر خوردگی مقاوم باشند. پایانه های گیره رزوه نباید به هادی ها در هنگام بستن آنها آسیب زیادی وارد کند.

پایانه های گیره رزوه ای می توانند هادی را بین دو سطح فلزی محکم ببندند.

- ترمینال گیره رزوه، هنگام سفت کردن پیچ یا مهره، خارج شدن سیم های هادی تک هسته ای سخت یا هادی رشته دار غیرممکن است.

- ترمینال های نوع گیره رزوه ای باید به گونه ای در دوشاخه و پریز ثابت شوند که پیچ ها یا مهره های گیره را نتوان بدون شل شدن خود ترمینال سفت یا شل کرد.

- پیچ ها و مهره های گیره پایانه های زمین از نوع گیره رزوه ای باید به اندازه کافی قفل شوند تا از شل شدن تصادفی جلوگیری شود. و باید بدون ابزار باشد.

- پایانه های ارت نوع گیره رزوه ای باید به گونه ای باشد که خطر خوردگی ناشی از تماس این قطعات با هادی مسی ارت یا سایر فلزات در تماس با آن وجود نداشته باشد.

5.4 پایانه های بدون پیچ برای هادی های مسی خارجی

- ترمینال های بدون پیچ می توانند از نوع مناسب برای هادی های مسی سخت و یا از نوع مناسب برای هادی های مسی سخت و نرم باشند.

- پایانه های بدون پیچ باید قابلیت اتصال هادی هایی را داشته باشند که به طور خاص تهیه نشده اند.

-ترمینال های بدون رزوه باید به درستی روی سوکت محکم شوند. پایانه های بدون پیچ نباید به دلیل اتصال یا قطع شدن هادی ها در حین نصب شل شوند.

پایانه های بدون رزوه باید بتوانند در برابر تنش های مکانیکی که در طول استفاده معمولی ایجاد می شود مقاومت کنند.

- پایانه های بدون رزوه باید بتوانند تنش های الکتریکی و حرارتی ایجاد شده در طول استفاده عادی را تحمل کنند.

6.ساختار سوکت

6.1 اجزای آستین سوکت باید به اندازه کافی الاستیک باشند تا از فشار تماس کافی در برابر پین های دوشاخه اطمینان حاصل شود.

6.2 قسمت هایی از مجموعه پریز پریز که با پین های دوشاخه در تماس هستند و برای برقراری اتصال الکتریکی در زمانی که دوشاخه به طور کامل در پریز قرار می گیرد استفاده می شود باید اطمینان حاصل کند که حداقل دو طرف مقابل هر یک از آنها تماس فلزی وجود دارد. سنجاق.

6.3 آستین سوکت باید در برابر خوردگی و سایش مقاوم باشد.

6.4 الزامات عایق آسترها و موانع عایق.

6.5 پریز باید به گونه ای ساخته شود که وارد کردن هادی ها و اتصال مناسب به ترمینال ها، موقعیت مناسب هادی ها، سهولت اتصال قطعات اصلی به دیوار یا جعبه و فضای کافی را تسهیل کند.

6.6 طراحی پریز پریز نباید از جفت شدن کامل با دوشاخه مربوطه به دلیل برآمدگی از سطح جفت گیری جلوگیری کند. هنگامی که دوشاخه وارد پریز می شود، با اندازه گیری مشخص می شود که فاصله بین سطح جفت شدن دوشاخه و سطح جفت سوکت نباید از 1 میلی متر تجاوز کند.

6.7 پین زمین باید استحکام مکانیکی کافی داشته باشد.

6.8 سوکت اتصال زمین، سوکت فاز و سوکت خنثی باید برای جلوگیری از چرخش قفل شوند.

6.9 نوارهای فلزی مدار زمین نباید دارای سوراخ هایی باشد که به عایق هادی های برق آسیب برساند.

6.10 سوکت های نصب شده در جعبه های نصب باید به گونه ای طراحی شوند که انتهای هادی پس از نصب جعبه نصب در وضعیت عادی اما قبل از نصب پریز در جعبه نصب، پردازش شوند.

6.11 ورودی کابل باید اجازه ورود مجرای کابل یا غلاف را بدهد تا حفاظت مکانیکی کامل کابل ها را فراهم کند.

7. مقاوم در برابر پیری و ضد رطوبت

7.1 سوکت باید مقاومت در برابر پیری داشته باشد: پس از اینکه نمونه به مدت 168 ساعت در دمای 2±70 درجه سانتیگراد قرار گرفت، نمونه نباید ترک داشته باشد و مواد آن نباید چسبنده یا لغزنده شود.

7.2 سوکت باید ضد رطوبت باشد: پس از نگهداری نمونه به مدت 48 ساعت در رطوبت نسبی 91٪ ~ 95٪ و دمای 40 ± 2 ℃، مقاومت عایق و استحکام الکتریکی باید با مقررات مطابقت داشته باشد.

8. مقاومت عایق و استحکام الکتریکی

8.1 مقاومت عایق بین تمام قطب های متصل به هم و بدنه ≥5MΩ است.

8.2 مقاومت عایق بین تمام قطب ها ≥2MΩ است.

8.3 تست ولتاژ مقاومت 50 هرتز، 2 کیلو ولت ~ را بین تمام اجزا به مدت 1 دقیقه اعمال کنید. نباید سوسو زدن یا خرابی وجود داشته باشد.

9. افزایش دما

پس از گذراندن آزمایش عمر نمونه، افزایش دمای پایانه های آن نباید از 45K تجاوز کند، حداکثر افزایش دمای قطعات فلزی قابل دسترس نباید از 30K تجاوز کند و افزایش دمای قطعات غیرفلزی قابل دسترس نباید از 40K تجاوز کند.

10. ظرفیت شکستن

برای لوازم الکتریکی با ولتاژ نامی کمتر از 250 ولت و جریان نامی بیش از 16 آمپر، کورس دستگاه آزمایش باید بین 50 میلی متر تا 60 میلی متر باشد.

دوشاخه را 50 بار (100 ضربه) به پریز وارد و از آن خارج کنید، سرعت وصل و خروج آن برابر است با:

- برای لوازم الکتریکی با جریان نامی نه بیشتر از 16 A و ولتاژ نامی بیش از 250 ولت، 30 ضربه در دقیقه.

-برای سایر لوازم برقی 15 ضربه در دقیقه.

در طول آزمایش، فلاش قوس پایدار نباید رخ دهد. پس از آزمایش، نمونه باید عاری از آسیبی باشد که بر استفاده بیشتر تأثیر بگذارد، و سوراخ درج پین باید عاری از آسیبی باشد که بر ایمنی آن در معنای این سند تأثیر بگذارد.

11. عملکرد عادی (تست عمر)

لوازم جانبی الکتریکی باید قادر به مقاومت در برابر تنش های مکانیکی، الکتریکی و حرارتی ناشی از استفاده معمولی و بدون سایش بی مورد یا سایر اثرات مضر باشند. در مداری با ولتاژ نامی، جریان نامی، COSφ=0.05±0.8، 5000 بار وصل و جدا کنید.

در طول آزمایش، فلاش قوس مداوم نباید رخ دهد. پس از آزمایش، نمونه نباید نشان دهد: سایش که بر استفاده در آینده تأثیر می گذارد. خراب شدن محفظه، واشر یا موانع عایق و غیره؛ آسیب به سوکت که بر عملکرد عادی دوشاخه تأثیر می گذارد. اتصالات الکتریکی یا مکانیکی شل؛ نشت درزگیر نشت

12. نیروی بیرون کش

پریز باید اطمینان حاصل کند که دوشاخه به راحتی وارد و جدا می شود و از خروج دوشاخه از پریز در طول استفاده معمولی جلوگیری می کند.

13. استحکام مکانیکی

لوازم الکتریکی، جعبه‌های نصب روی سطح، غدد رزوه‌ای و روکش‌ها باید از استحکام مکانیکی کافی برای مقاومت در برابر تنش مکانیکی ایجاد شده در حین نصب و استفاده برخوردار باشند.

14.تست مقاومت حرارتی

14.1 نمونه در آون با دمای 2±100 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت گرم می شود. در طول آزمایش، نمونه نباید دستخوش تغییراتی شود که بر استفاده آتی تأثیر بگذارد و در صورت وجود درزگیر، نباید جریان داشته باشد تا قطعات زنده را در معرض دید قرار دهد. پس از آزمایش، علامت همچنان باید خوانا باشد.

14.2 پس از آزمایش فشار توپ، قطر فرورفتگی نباید بیش از 2 میلی متر باشد.

15. پیچ ها، قطعات حامل جریان و اتصالات آنها

15.1 هر دو اتصال الکتریکی و مکانیکی باید در برابر تنش های مکانیکی که در استفاده معمولی ایجاد می شود مقاومت کنند.

15.2 برای پیچ هایی که با رزوه های مواد عایق درگیر می شوند و پیچ هایی که باید هنگام اتصال لوازم الکتریکی در حین نصب سفت شوند، مطمئن شوید که به درستی به سوراخ ها یا مهره های پیچ هدایت می شوند.

15.3 اتصالات الکتریکی باید به گونه ای باشد که فشار تماس از طریق مواد عایق منتقل نشود.

15.4 هنگام ایجاد اتصالات الکتریکی و مکانیکی باید پیچ ​​و پرچ را قفل کرد تا از شل شدن و چرخش جلوگیری شود.

15.5 قطعات حامل جریان فلزی باید از فلزی ساخته شوند که الزامات مقاومت مکانیکی، هدایت الکتریکی و خواص خوردگی را برآورده کند.

15.6 کنتاکت هایی که در طول استفاده معمولی می لغزند باید از فلز مقاوم در برابر خوردگی ساخته شوند.

15.7 برای اتصال قطعات حامل جریان نباید از پیچ های خودبر و خود برش استفاده شود. می توان از آنها برای اتصالات زمین استفاده کرد، مشروط بر اینکه حداقل از دو پیچ استفاده شود.

16. فاصله خزش، ترخیص الکتریکی، از طریق فاصله آب بندی عایق

فاصله خزش، فاصله الکتریکی و فاصله از درزگیر به شرح زیر است: