موارد و استانداردهای تست پایین چیست؟

موارد تست پایین عبارتند از:
محتوای پایین (محتوای پایین)، مقدار پر شدن، کرکی، تمیزی، مصرف اکسیژن، میزان چربی باقیمانده، نوع پایین، میکروارگانیسم ها، APEO و غیره.
استانداردها شامل لباس‌های پایین GB/T 14272-2011، لباس‌های پایین GB/T 14272-2021، لحاف‌های پایین QB/T 1193-2012 و غیره است.
1) محتوای داون (محتوای پایین): حداقل حد پایین استاندارد ملی این است که میزان پایین ژاکت‌ها نباید کمتر از 50 درصد باشد، با احتساب محتوای کرک اردک در غاز. کاپشن‌های پایین‌تر از این شماره را نمی‌توان کت‌های پایین نامید.
2.) کرکی: تست کرکی با توجه به محتویات مختلف کرکی متفاوت است. هنگامی که محتوای اردک 90٪ باشد، کرکی به 14 سانتی متر می رسد تا واجد شرایط باشد.
3.) تمیزی: فقط کسانی که تمیزی 350 میلی متر یا بیشتر دارند، می توانند به عنوان کت های زیر واجد شرایط شناخته شوند. در غیر این صورت نمی توانند استانداردهای مشخص شده را رعایت کنند و مستعد ابتلا به باکتری های مختلف هستند.
4.) شاخص مصرف اکسیژن: ژاکت های داون با شاخص مصرف اکسیژن کمتر یا مساوی ده، فاقد صلاحیت در نظر گرفته می شوند.
5.) سطح بو: سه نفر از پنج بازرس ارزیابی کردند که بو وجود دارد، به این معنی که ژاکت های پایین در طول فرآیند تولید به درستی شسته نشده اند.

استانداردهای تست کت های پایین به شرح زیر است: ژاکت های پایین CCGF 102.9-2015

DIN EN 13542-2002 کاپشن های پایین. تعیین شاخص تراکم پذیری لباس

DIN EN 13543-2002 کاپشن های پایین. تعیین میزان جذب آب مواد پرکننده

FZ/T 73045-2013 لباس بافتنی کودکان

FZ/T 73053-2015 ژاکت های بافتنی

ژاکت های پایین GB/T 14272-2011

GB 50705-2012 مشخصات طراحی کارخانه پوشاک

کاپشن های پایین QB/T 1735-1993

SB/T 10586-2011 الزامات فنی برای پذیرش کت های پایین

SN/T 1932.10-2010 رویه های بازرسی برای واردات و صادرات پوشاک قسمت 10: لباس ضد سرما

شاخص های مهم برای اندازه گیری:
(1) حجم پر کردن: حجم پر کردن شاخصی برای اندازه گیری کیفیت پایین نیست. این به وزن تمام کتانی در یک ژاکت پایین اشاره دارد. حجم پر کردن یک کت معمولی در فضای باز بسته به طرح مورد نظر حدود 250-450 گرم است.
(2) محتوای پایین: محتوای پایین نسبت پایین در پایین است که عموماً به صورت درصد بیان می شود. میزان پایین ژاکت های بیرونی معمولاً بالای 80٪ است، به این معنی که محتوای پایین 80٪ و محتوای پایین 20٪ است.
(3) توان پر کردن: قدرت پر کردن یک شاخص مهم برای اندازه گیری گرمای پایین است. این به حجم اشغال شده توسط یک اونس (30 گرم) داون در اینچ مکعب در شرایط خاص اشاره دارد. اگر یک اونس داون 600 اینچ مکعب را اشغال کند، گفته می شود که داون دارای قدرت پر شدن 600 است. بنابراین حفظ گرما در پایین بهتر است. کرکی بودن یک شاخص سخت در چین نیست و خطای نسبی اندازه گیری نیز زیاد است.

الزامات اساسی برای پارچه های ژاکت پایین:

(1) ضد باد و تنفس: بیشتر ژاکت های بیرونی دارای درجه خاصی از ضد باد هستند. قابلیت تنفس یک نیاز یکنواخت برای لباس در فضای باز است، اما بسیاری از کوهنوردان تمایل به نادیده گرفتن اهمیت قابلیت تنفس پارچه های ژاکت پایین دارند. عواقب ژاکت پایین هوا در کوه ها اغلب کشنده است.

(2) ضد خراش: سه راه برای افزایش خاصیت ضد خراش پارچه های پایین وجود دارد. یکی این است که یک فیلم را روی پارچه پایه بپوشانید تا از نشتی جلوگیری کنید. البته فرض اول این است که تنفس پذیر باشد و بر سبکی و لطافت پارچه تاثیری نخواهد داشت. دوم بهبود عملکرد ضد ریزش خود پارچه از طریق پس پردازش پارچه های با تراکم بالا است. مورد سوم اضافه کردن یک لایه پارچه ضد ریز به لایه داخلی پارچه پایین است. کیفیت پارچه ضد افت مستقیماً بر کیفیت کل لباس تأثیر می گذارد.

(3) سبک، نازک و نرم: در دنیای امروزی تجهیزات سبک وزن، نازک بودن پارچه یک ژاکت پایین مستقیماً بر وزن کلی یک ژاکت پایین تأثیر می گذارد و پارچه های نرم راحتی پوشیدن ژاکت پایین را افزایش می دهند. در حال حاضر حجیم از سوی دیگر، پارچه های سبک، نازک و نرم به استفاده بهتر از پف کردن آن کمک می کنند، بنابراین حفظ گرما نیز بیشتر خواهد بود.

(4) ضد آب: عمدتاً برای ژاکت های حرفه ای که مستقیماً به عنوان لباس بیرونی در محیط های بسیار سرد پوشیده می شوند. به جای ژاکت باید مستقیماً از پارچه کت پایین استفاده شود.