Staðlar og aðferðir við skoðun á innstungum og innstungum til heimilisnota

4. Jarðtengingarráðstafanir

4.1 Þegar klóninn er settur í, ætti að tengja jarðtengið fyrst við jarðtengið og síðan ætti að tengja straumpinnann. Þegar klóninn er fjarlægður ætti straumberandi pinninn að aftengjast áður en jarðpinninn aftengir sig.

4.2 - Stærð jarðtengis skal vera sú sama og samsvarandi stærð aflleiðaratengi.

- Jarðtengi endurtengjanlegra rafbúnaðar með jarðtengi skal vera innri.

- Jarðtengi fastrar innstungu skal festur við grunninn eða við íhlut sem er þétt festur við grunninn.

- Jarðtengingarhylki á föstum innstungu skal vera fest við botninn eða hlífina. Ef hún er fest við hlífina skal jarðtengingarhulsan sjálfkrafa og áreiðanlega tengjast jarðtengingunni þegar hlífin er í eðlilegri stöðu. Tengiliðir ættu að vera silfurhúðaðir eða ættu að hafa tæringar- og slitþol ekki síður en silfurhúðaðar.

4.3 Í föstum innstungum með jarðtengdum innstungum ættu aðgengilegir málmhlutar sem verða spenntir þegar einangrunin bilar að vera varanlega og tryggilega tengdir við jarðtenginguna.

4.4 Innstunga með IP-kóða sem er hærri en IPXO og einangrandi girðing með fleiri en einni kapalinngangi skal vera búinn innri föstum jarðtengjum, eða veita nægilegt pláss fyrir fljótandi tengi, leyfa inn- og úttengingar til að tryggja samfellu í jarðrás.

4.5 Tengingin milli jarðtengisins og aðgengilegra málmhluta ætti að vera lágviðnámstenging og viðnámið ætti ekki að vera meira en 0,05Ω.

4.6 Fastar innstungur sem ætlað er að veita rafrás sem er ónæm fyrir raftruflunum þegar búnaðurinn sem þeir eru tengdir við skulu vera með jarðtengi og skautar hans skulu vera rafeinangraðar frá hvers kyns málmfestingum eða frá hlífðarjörðinni sem kann að vera. tengdur við kerfið. rafeinangruð frá öðrum óvarnum leiðandi hlutum hringrásarinnar.

5.Tengdar og hausar

5.1 Endurtengjanlegir fastir innstungur skulu búnir skrúfuðum klemmum eða skrúfulausum skautum.

5.2 Endurtengjanleg innstungur og endurtengjanleg flytjanleg innstungur skulu búnar skautum með snittari klemmu.

5.3 Ef forlóðaðar snúrur eru notaðar skal tekið fram að í skrúfuðum skautum ætti forlóða svæðið að vera utan klemmasvæðisins þegar það er tengt við venjulega notkun.

5.4 Þó að hægt sé að nota hlutana sem notaðir eru til að klemma leiðarana í tenginu til að halda tenginu í eðlilegri stöðu eða koma í veg fyrir að tengið snúist, þá má ekki nota þá til að festa aðra hluta.

5.3 Þráður klemmu tegund tengi

-Snúðar klemmustöðvar ættu að geta tengt ómeðhöndlaða leiðara;

- Þráðklemmur ættu að hafa nægjanlegan vélrænan styrk og ættu ekki að vera úr mjúkum málmi eða málmi sem er hætt við að skríða;

- Þráðklemma skal vera ónæmur fyrir tæringu; þráðklemmuklemmur ættu ekki að skemma leiðarana óhóflega þegar þeir klemma saman;

-Snúðar klemmustöðvar geta klemmt leiðarann ​​þétt á milli tveggja málmflata;

-Þráð klemmuklemmu, þegar skrúfuna eða hnetan er hert, er ómögulegt fyrir vír harða einkjarna leiðarans eða strandaða leiðarans að koma út;

-Tengdar klemmutegundir skulu festar í kló og innstungu á þann hátt að ekki sé hægt að herða eða losa klemmaskrúfur eða rær án þess að valda því að tengið sjálft losni.

- Klemmuskrúfur og rær á jarðtengjum af gerðinni þráðklemmu ættu að vera nægilega læst til að forðast að losna fyrir slysni; og ætti að vera án verkfæra.

-Jarðtengi af þræðiklemma skulu vera þannig að engin hætta sé á tæringu vegna snertingar á milli þessara hluta og jarðtengdra koparleiðara eða annarra málma í snertingu við hann.

5.4 Skrúfulausar klemmur fyrir ytri koparleiðara

- Skrúfulausar klemmur geta verið af gerðinni sem hentar eingöngu fyrir harða koparleiðara, eða af þeirri gerð sem hentar bæði hörðum og mjúkum koparleiðurum.

- Skrúfulausar klemmur skulu geta tengt saman leiðara sem ekki hafa verið sérstaklega útbúnir.

-Þráðlausar skautar ættu að vera rétt festar við innstunguna. Skrúfulausar klemmur ættu ekki að losna vegna tengingar eða aftengingar leiðara við uppsetningu.

-Þráðlausar klemmur skulu þola vélræna álag sem verður við venjulega notkun.

-Þráðlaus tengi skulu þola raf- og hitaálag sem verður við venjulega notkun.

6.Uppbygging falsins

6.1 Íhlutir innstunguhylsunnar ættu að vera nægilega teygjanlegir til að tryggja nægilegan snertiþrýsting við innstungapinnana.

6.2 Hlutar innstungusamstæðunnar sem eru í snertingu við pinna klósins og eru notaðir til að ná rafmagnstengingu þegar klóið er stungið að fullu í innstunguna skulu tryggja að það sé málmsnerting á að minnsta kosti tveimur gagnstæðum hliðum hvorrar hliðar. pinna.

6.3 Ermi innstungunnar ætti að vera ónæmur fyrir tæringu og sliti.

6.4 Kröfur um einangrunarfóður og einangrunarhindranir.

6.5 Innstungan skal smíðaður til að auðvelda ísetningu leiðara og rétta tengingu við skautana, rétta staðsetningu leiðara, auðvelda að festa helstu íhluti við vegg eða í kassa og nægilegt pláss.

6.6 Hönnun innstungunnar ætti ekki að koma í veg fyrir fulla pörun við viðeigandi kló vegna útskots frá tengiyfirborðinu. Þegar klóninn er settur í innstunguna er ákvarðað með mælingum að bilið á milli hliðaryfirborðs klósins og innstungunnar ætti ekki að vera meira en 1 mm.

6.7 Jarðpinninn ætti að hafa nægjanlegan vélrænan styrk.

6.8 Jarðtengingarinnstungan, fasainnstungan og hlutlausa innstungan ætti að vera læst til að koma í veg fyrir snúning.

6.9 Málmræmur jarðrásarinnar ættu ekki að hafa neinar burr sem gætu skemmt einangrun aflleiðara.

6.10 Innstungur sem settar eru í uppsetningarbox skulu hannaðar þannig að hægt sé að vinna leiðaraendana eftir að uppsetningarboxið er komið fyrir í venjulegri stöðu en áður en innstungan er sett í uppsetningarboxið.

6.11 Kapalinngangur ætti að leyfa inngöngu í kapalrásir eða slíður til að veita fullkomna vélrænni vernd fyrir snúrurnar.

7. Öldrunarþolið og rakaþolið

7.1 Innstungan ætti að hafa öldrunarþol: eftir að sýnið hefur verið komið í 70 ℃ ± 2 ℃ hitastigsofn í 168 klukkustundir, skal sýnishornið ekki hafa sprungur og efnið skal ekki verða klístrað eða hált.

7.2 Innstungan ætti að vera rakaheld: eftir að sýnið hefur verið geymt í 48 klukkustundir við rakastig 91% ~ 95% og hitastig 40 ℃ ± 2 ℃, ætti einangrunarviðnám og rafmagnsstyrkur að vera í samræmi við reglurnar.

8. Einangrunarþol og rafmagnsstyrkur

8.1 Einangrunarviðnám milli allra skauta sem eru tengdir saman og líkamans er ≥5MΩ.

8.2 Einangrunarviðnám milli allra skauta er ≥2MΩ.

8.3 Notaðu þolspennupróf upp á 50Hz, 2KV~ á milli allra íhluta í 1 mínútu. Það ætti ekki að vera flökt eða sundurliðun.

9. Hitastig

Eftir að sýnið hefur staðist lífsprófið, ætti hitastigshækkun skautanna ekki að fara yfir 45K, hámarkshitahækkun aðgengilegra málmhluta ætti ekki að fara yfir 30K og hitastig aðgengilegra hluta sem ekki eru úr málmi ætti ekki að fara yfir 40K.

10. Brotgeta

Fyrir rafmagns fylgihluti með málspennu sem er ekki meiri en 250 V og málstraumur ekki meiri en 16 A, skal slagfall prófunarbúnaðarins vera á milli 50 mm og 60 mm

Stingdu klónni í og ​​úr innstungunni 50 sinnum (100 höggum), hraðinn fyrir innstunguna og útdráttinn er:

- Fyrir rafbúnað með málstraum sem er ekki meiri en 16 A og málspenna ekki meiri en 250V, 30 högg á mínútu;

-Fyrir annan rafbúnað, 15 högg á mínútu.

Meðan á prófuninni stendur ætti ekki að koma fram viðvarandi ljósbogaflass. Eftir prófunina skal sýnishornið vera laust við skemmdir sem gætu haft áhrif á frekari notkun og innsetningargatið fyrir pinna skal vera laust við skemmdir sem gætu haft áhrif á öryggi þess í skilningi þessa skjals.

11． Venjulegur rekstur (lífspróf)

Rafmagns fylgihlutir ættu að geta staðist vélræna, rafmagns- og hitaálag sem stafar af eðlilegri notkun án óþarfa slits eða annarra skaðlegra áhrifa. Í hringrás með málspennu, málstraumi, COSφ=0,8±0,05, stingdu í og ​​taktu úr sambandi 5000 sinnum.

Á meðan á prófun stendur ætti ekki að koma fram samfellt ljósbogabliki. Eftir prófið ætti sýnishornið ekki að sýna: slit sem myndi hafa áhrif á notkun í framtíðinni; rýrnun hússins, einangrunarþéttingar eða hindranir osfrv.; skemmdir á innstungunni sem myndi hafa áhrif á eðlilega notkun klósins; lausar rafmagns- eða vélrænar tengingar; leki á þéttiefni. leka.

12. Útdráttarkraftur

Innstungan ætti að tryggja að auðvelt sé að setja innstunguna og fjarlægja hana og koma í veg fyrir að klóninn komi úr innstungunni við venjulega notkun.

13. Vélrænn styrkur

Rafmagns fylgihlutir, yfirborðsfestir uppsetningarboxar, snittari kirtlar og hlífar ættu að hafa nægjanlegan vélrænan styrk til að standast vélræna álagið sem myndast við uppsetningu og notkun.

14.Hitaþolspróf

14.1 Sýnið er hitað í 100°C ± 2°C hitaofni í 1 klst. Meðan á prófuninni stendur ætti sýnið ekki að taka breytingum sem hefðu áhrif á notkun í framtíðinni og ef það er þéttiefni ætti það ekki að flæða til að afhjúpa spennuhafa hluta. Eftir prófið ætti skilti enn að vera læsilegt.

14.2 Eftir kúluþrýstingsprófunina skal inndráttarþvermálið ekki vera meira en 2 mm.

15．Skrúfur, straumberandi hlutar og tengingar þeirra

15.1 Bæði rafmagns- og vélrænar tengingar ættu að standast vélrænni álag sem verður við venjulega notkun.

15.2 Fyrir skrúfur sem festast í þræði einangrunarefna og skrúfur sem þarf að herða þegar rafmagns fylgihlutir eru tengdir við uppsetningu, skal ganga úr skugga um að þeir séu rétt stýrðir inn í skrúfugötin eða hneturnar.

15.3 Raftengingar skulu vera þannig að snertiþrýstingur berist ekki í gegnum einangrunarefnið.

15.4 Skrúfur og hnoð ættu að vera læst þegar raftengingar og vélrænar tengingar eru gerðar til að koma í veg fyrir að þær losni og snúist.

15.5 Málmstraumberandi hlutar ættu að vera úr málmi sem uppfyllir kröfur um vélrænan styrk, rafleiðni og tæringareiginleika.

15.6 Tengiliðir sem renna við venjulega notkun ættu að vera úr tæringarþolnum málmi.

15.7 Ekki skal nota sjálfborandi og sjálfskerandi skrúfur til að tengja straumberandi hluta. Heimilt er að nota þær fyrir jarðtengingar að því tilskildu að notaðar séu að minnsta kosti tvær skrúfur.

16． Skriðfjarlægð, rafmagnsúthreinsun, í gegnum einangrunarþéttingarfjarlægð

Skriðfjarlægð, rafmagnsbil og fjarlægð í gegnum þéttiefni eru sem hér segir: