Standardy i metody kontroli kosmetyków

Jako towar specjalny, spożycie kosmetyków różni się od zwykłych towarów. Ma silny efekt marki. Konsumenci zwracają większą uwagę na wizerunek producentów kosmetyków i jakość produktów kosmetycznych. W szczególności cechy jakościowe kosmetyków są nierozerwalnie związane z bezpieczeństwem produktu (dla zapewnienia bezpieczeństwa długotrwałego stosowania), stabilnością (dla zapewnienia długotrwałej stabilności) i użytecznością (dla utrzymania prawidłowych funkcji fizjologicznych skóry). i efekt blasku) i użyteczności (wygodny w użyciu, przyjemny w użyciu), a nawet preferencji konsumentów. Wśród nich najważniejsze bezpieczeństwo i stabilność muszą być zagwarantowane poprzez teorie i metody mikrobiologii i biochemii.

Zasady kontroli kosmetyków

1.podstawowa terminologia
(1)Elementy rutynowej kontroli.Odnosi się do elementów, które należy sprawdzić w przypadku każdej partii produktów, w tym wskaźników fizycznych i chemicznych, wskaźników sensorycznych, całkowitej liczby bakterii we wskaźnikach higienicznych, wskaźników masy i wymagań dotyczących wyglądu.
(2) Niekonwencjonalne elementy inspekcji. Dotyczy pozycji, które nie są sprawdzane partiami po partii, np. pozycji innych niż całkowita liczba bakterii we wskaźnikach higieny.
(3) Postępuj odpowiednio. Dotyczy procesu selekcji polegającego na usunięciu poszczególnych produktów niespełniających norm z całej partii kosmetyków bez uszkodzenia opakowania sprzedażowego.
(4) Próbka. Odnosi się do całkowitej wielkości próbki w każdej partii.
(5) Produkt jednostkowy. Odnosi się do pojedynczej sztuki kosmetyków, z butelkami, sztyftami, torebkami i pudełkami jako jednostkami liczącymi sztuki.

Standardy inspekcji

2.Klasyfikacja inspekcji

(1) Kontrola dostawy
Zanim produkty opuszczą fabrykę, dział kontroli producenta będzie je sprawdzał partię po partii zgodnie ze standardami produktu. Wysyłane mogą być wyłącznie produkty spełniające standardy. Do każdej wysyłanej partii wyrobów należy dołączyć certyfikat zgodności. Odbiorca może podzielić partię dostawy na partie i przeprowadzić kontrolę zgodnie z obowiązującymi przepisami. Elementy kontroli dostawy są elementami kontroli rutynowej.

(2)Kontrola typu
Zwykle nie rzadziej niż raz w roku. Inspekcję typu należy przeprowadzić także w przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych okoliczności.
1) Kiedy zachodzą poważne zmiany w surowcach, procesach i recepturach, które mogą mieć wpływ na wydajność produktu.
2) Gdy produkt wznawia produkcję po długotrwałym zawieszeniu (ponad 6 miesięcy).
3) Gdy wyniki kontroli fabrycznej znacznie różnią się od ostatniej kontroli typu.
4) Kiedy krajowa agencja nadzoru jakości proponuje wymagania dotyczące inspekcji typu.
Pozycje kontroli typu obejmują pozycje kontroli rutynowej i pozycje kontroli nierutynowej.
3.Próbowanie

Produkty o tych samych warunkach procesu, odmianach i datach produkcji uważa się za jedną partię. Odbiorca może również dostarczyć produkty w jednej partii.

(1) Pobieranie próbek z kontroli dostawy
Pobieranie próbek elementów kontroli wyglądu opakowania przeprowadza się zgodnie z planem wtórnego pobierania próbek zawartym w GB/T 2828.1-2003. Wśród nich poziom inspekcji klasyfikacji klasyfikacji niekwalifikowanej (wady) (II) i kwalifikowany poziom jakości (AQL: 2,5/10,0) przedstawiono w tabeli 8-1.

Próbki przedmiotów objętych badaniami niszczącymi pobiera się zgodnie z planem pobierania próbek wtórnych GB/T 2828.1-2003, gdzie IL=S-3 i AQL=4,0.

Zawartość elementów kontroli wyglądu opakowania podano w tabeli.

raport z inspekcji

Uwaga: ① Ten projekt jest testem niszczącym.

Pobieranie próbek do kontroli wskaźników sensorycznych, fizycznych i chemicznych oraz wskaźników higienicznych. Odpowiednie próbki są wybierane losowo zgodnie z elementami kontroli w celu sprawdzenia różnych wskaźników sensorycznych, fizycznych i chemicznych oraz wskaźników higienicznych.
Do kontroli wskaźnika jakości (pojemności) wybierz losowo 10 próbek jednostkowych i zważ średnią wartość zgodnie z odpowiednią standardową metodą testową produktu.
(2) Pobieranie próbek do kontroli typu
Rutynowe elementy kontroli w ramach kontroli typu opierają się na wynikach kontroli dostawy, a pobieranie próbek nie będzie powtarzane.
W przypadku niekonwencjonalnych elementów kontroli typu, z dowolnej partii produktów można pobrać od 2 do 3 jednostek próbek i poddać je kontroli zgodnie z metodami określonymi w normach dotyczących wyrobów.

próbka

4.Zasady decyzyjne

(1)Zasady kontroli i ustalania dostaw

Jeżeli wskaźniki higieny nie spełniają odpowiednich norm, partia produktów zostanie oceniona jako niekwalifikująca się i nie opuści fabryki.
Jeżeli którykolwiek ze wskaźników sensorycznych, fizycznych i chemicznych nie spełnia odpowiednich norm produktu, można ponownie sprawdzić wskaźniki pozycji, a strony podaży i popytu wspólnie pobierają próbki. Jeżeli w dalszym ciągu nie zostaną zakwalifikowani, partia produktów zostanie uznana za niekwalifikującą się i nie opuści fabryki.
Jeżeli wskaźnik jakości (wydajności) nie spełnia odpowiednich standardów produktu, dozwolona jest podwójna ponowna kontrola. Jeżeli w dalszym ciągu wynik będzie negatywny, partia produktów zostanie uznana za partię nieudaną.

(2) Zasady oceny inspekcji typu

Zasady oceny elementów inspekcji rutynowej w ramach inspekcji typu są takie same, jak w przypadku inspekcji dostawy.
Jeżeli jeden z elementów kontroli nierutynowej w ramach kontroli typu nie spełnia standardów produktu, cała partia produktów zostanie uznana za niekwalifikującą się.

(3)Kontrola arbitrażowa

W przypadku powstania sporu pomiędzy stronami podaży i popytu co do jakości produktu, obie strony wspólnie przeprowadzą kontrole wyrywkowe zgodnie z niniejszym standardem lub powierzą nadrzędnej stacji nadzoru jakości przeprowadzenie inspekcji arbitrażowych.

5.Zasady transferów

(1) O ile nie określono inaczej, na początku inspekcji należy przeprowadzić normalną inspekcję.

(2) Od normalnej inspekcji do bardziej rygorystycznej inspekcji. Jeżeli podczas normalnej kontroli 2 partie z 5 kolejnych partii nie przejdą kontroli wstępnej (z wyłączeniem partii przedstawionych ponownie do kontroli), następna partia zostanie przekazana do bardziej rygorystycznej kontroli.

(3) Od rygorystycznej kontroli do normalnej kontroli. W przypadku przeprowadzenia ścisłej kontroli, jeżeli 5 kolejnych partii przejdzie kontrolę wstępną (z wyłączeniem ponownego przedłożenia partii do kontroli), kontrola kolejnej partii zostanie przeniesiona do normalnej kontroli.

6.Sprawdź zatrzymanie i wznowienie

Jeżeli po rozpoczęciu rygorystycznej kontroli liczba partii niezakwalifikowanych (z wyłączeniem partii przekazanych do ponownej kontroli) osiągnie 5 partii, kontrola dostawy produktu zostanie czasowo zawieszona.
Po zawieszeniu kontroli, jeżeli producent podejmie działania, aby partie poddane kontroli spełniały lub przekraczały wymagania normy, kontrolę można wznowić za zgodą właściwego organu. Zwykle zaczyna się od bardziej rygorystycznych kontroli.

7. Utylizacja po kontroli

W przypadku partii niekwalifikowanych jakościowo (pojemnościowych) i partii niekwalifikowanych kategorii B, producent może poddać je ponownej kontroli po odpowiedniej obróbce. Przedłożyć ponownie do kontroli zgodnie z zaostrzonym planem pobierania próbek.
W przypadku partii niekwalifikowanych kategorii C producent przekaże je ponownie do kontroli po odpowiedniej obróbce i zostaną one poddane inspekcji zgodnie ze ścisłym planem pobierania próbek lub będą rozpatrywane w drodze negocjacji pomiędzy stronami podaży i popytu.

kontrola na miejscu

Metoda badania stabilności kosmetyków

1.Test odporności na ciepło

Test odporności na ciepło jest ważnym elementem testu stabilności kremów, balsamów i kosmetyków płynnych, takich jak balsam do włosów, szminka, balsam nawilżający, odżywka, płyn do farbowania włosów, szampon, żel do mycia ciała, środek do mycia twarzy, mus do włosów, produkty takie jak kremy i balsamy muszą zostać poddane testom odporności na ciepło.
Ponieważ wygląd różnych kosmetyków jest inny, wymagania dotyczące odporności na ciepło i metody testowania różnych produktów są nieco inne. Podstawowe zasady badania są jednak podobne, czyli: najpierw ustawić elektryczny inkubator stałotemperaturowy na (40±1)°C, następnie pobrać dwie próbki, jedną z nich umieścić w elektrycznym inkubatorze stałotemperaturowym na 24 godziny, pobrać wyjmij i wróć do temperatury pokojowej. Następnie porównaj ją z inną próbką, aby sprawdzić, czy występuje przerzedzenie, odbarwienie, rozwarstwienie i zmiany twardości, aby ocenić odporność cieplną produktu.

2. Test odporności na zimno

Podobnie jak test odporności na ciepło, test odporności na zimno jest również ważnym elementem badania stabilności kremów, balsamów i produktów płynnych.
Podobnie, ponieważ różne rodzaje kosmetyków mają różny wygląd, wymagania dotyczące odporności na zimno i metody testowania różnych produktów są nieco inne. Jednak podstawowe zasady testu są podobne, czyli: najpierw ustawić lodówkę na (-5 ~ -15) ℃ ± 1 ℃, następnie pobrać dwie próbki, jedną z nich umieścić w lodówce na 24 godziny, wyjąć i przywróć go. Po osiągnięciu temperatury pokojowej porównaj ją z inną próbką, aby sprawdzić, czy występuje rozcieńczenie, odbarwienie, rozwarstwienie i zmiany twardości, aby ocenić odporność produktu na zimno.

3. Próba wirowania

Test wirówkowy to badanie sprawdzające trwałość kosmetyków w płynie. Jest to niezbędna metoda testowa przyspieszająca test separacji. Na przykład płyn do mycia twarzy, balsam nawilżający, płyn do farbowania włosów itp. należy odwirować. Metoda polega na tym, że próbkę umieszcza się w wirówce, testuje przy prędkości (2000~4000) obr./min przez 30 minut i obserwuje separację i rozwarstwienie produktu.

4.Test stabilności koloru
Test stabilności koloru to badanie mające na celu sprawdzenie, czy kolor kosmetyków kolorowych jest trwały. Ponieważ skład i właściwości poszczególnych rodzajów kosmetyków są różne, różne są także metody ich kontroli. Na przykład test stabilności koloru balsamu do włosów wykorzystuje metodę naświetlania ultrafioletem, a test stabilności koloru perfum i wody toaletowej wykorzystuje metodę ogrzewania w suszarce.

Ogólne metody kontroli kosmetyków

1. Oznaczanie wartości pH

Wartość pH ludzkiej skóry wynosi zazwyczaj od 4,5 do 6,5 i jest kwaśna. Dzieje się tak, ponieważ powierzchnia skóry jest podzielona na skórę i pot, który zawiera substancje kwaśne, takie jak kwas mlekowy, wolne aminokwasy, kwas moczowy i kwasy tłuszczowe. W zależności od fizjologicznych cech skóry, kosmetyki w kremach i balsamach powinny mieć różne wartości pH, aby sprostać różnym potrzebom. Dlatego wartość pH jest ważnym wskaźnikiem działania kosmetyków.
Odważyć porcję próbki (z dokładnością do 0,1 g), dodać kilka razy 10 porcji wody destylowanej, ciągle mieszać, ogrzać do temperatury 40°C do całkowitego rozpuszczenia, ochłodzić do (25±1)°C lub temperatury pokojowej i ustawić na bok.
Jeśli jest to produkt o dużej zawartości oleju, można go podgrzać do temperatury (70~80)℃, a po ochłodzeniu wyjąć blok olejowy do późniejszego wykorzystania; produkty sypkie można wytrącić i przefiltrować do późniejszego wykorzystania. Zmierz wartość pH zgodnie z instrukcją pehametru.

2. Oznaczanie lepkości

Kiedy płyn przepływa pod wpływem siły zewnętrznej, opór pomiędzy jego cząsteczkami nazywany jest lepkością (lub lepkością). Lepkość jest ważną właściwością fizyczną płynów i jednym z ważnych wskaźników jakości kosmetyków w postaci kremów i balsamów. Lepkość mierzy się zwykle za pomocą wiskozymetru rotacyjnego.

Kaszmir to delikatny kaszmir, który rośnie u nasady grubej sierści kozy. Ponieważ jego średnica jest cieńsza niż owcza wełna, może zatrzymać więcej nieruchomego powietrza, dzięki czemu ma dobre właściwości termoizolacyjne i jest magiczną bronią dla kóz, która pomaga przetrwać mroźną zimę. A ponieważ łuski na powierzchni włókna kaszmiru są cienkie i ściśle przylegają do włókien, produkty kaszmirowe mają lepszy połysk, są gładsze w dotyku i mniej zmarszczek niż produkty wełniane. Kiedy każdej wiosny kozy gubią sierść, kaszmir uzyskuje się poprzez sztuczne czesanie. Aby utkać kaszmirowy sweter o masie 250 g, potrzeba włosów pięciu kóz. Ze względu na niewielką produkcję kaszmir nazywany jest również „miękkim złotem”.

Oznaczanie lepkości

3. Pomiar zmętnienia

Perfumy, woda górna i płyny lub niektóre nierozpuszczalne osady, które nie zostały całkowicie oddzielone z powodu niewystarczającego czasu starzenia statycznego lub z powodu zasadniczo nierozpuszczalnych substancji, takich jak guma do maczania i bezwzględna zawartość wosku, są zbyt wysokie, są łatwe do spowodowania. staje się mętny, a zmętnienie jest jednym z głównych problemów jakościowych tych kosmetyków. Zmętnienie mierzy się głównie poprzez kontrolę wzrokową.
(1) Podstawowe zasady
Wizualnie sprawdzić klarowność próbki w łaźni wodnej lub innym czynniku chłodniczym.

(2) Odczynniki
Kostki lodu lub woda z lodem (lub inny odpowiedni czynnik chłodniczy o temperaturze niższej o 5°C od zmierzonej temperatury)

(3) Etapy pomiaru
Do zlewki włóż kostki lodu lub wodę z lodem albo inny odpowiedni czynnik chłodniczy o temperaturze niższej o 5°C od zmierzonej temperatury.
Pobrać dwie części próbki i wlać je do dwóch osuszonych szklanych probówek o wymiarach φ2cm×13cm. Wysokość próbki wynosi 1/3 długości probówki. Zatkaj otwór probówki szczelnie korkiem termometru seryjnego, tak aby gruszka rtęciowa termometru znajdowała się pośrodku próbki.
Na zewnątrz probówki umieść kolejną probówkę o wymiarach φ3cm × 15cm, tak aby probówka zawierająca próbkę znajdowała się pośrodku obudowy. Uważaj, aby nie zetknąć się ze spodami obu probówek. Umieścić probówkę w zlewce z czynnikiem chłodniczym, aby ostygła, tak aby temperatura próbki stopniowo spadała i obserwować, czy po osiągnięciu określonej temperatury próbka jest klarowna. Podczas obserwacji użyj innej próbki jako kontroli. Powtórz pomiar raz, a oba wyniki powinny być spójne.

(4) Wyrażanie wyników
Jeśli w określonej temperaturze próbka jest nadal tak przejrzysta jak próbka pierwotna, wynik testu próbki jest przejrzysty i nie jest mętny.

(5) Środki ostrożności
① Ta metoda jest odpowiednia do oznaczania zmętnienia perfum, wód mineralnych i balsamów.
②Różne próbki mają różne określone temperatury indeksowe. Na przykład: perfumy 5 ℃, woda toaletowa 10 ℃.

4.Wyznaczanie gęstości względnej

Gęstość względna odnosi się do stosunku masy określonej objętości materiału do masy tej samej objętości wody. Jest ważnym wskaźnikiem wydajności kosmetyków płynnych.

5.Oznaczanie trwałości barwy

Kolor jest ważnym wskaźnikiem działania kosmetyków, a stabilność koloru jest jednym z głównych problemów związanych z jakością kosmetyków. Główną metodą pomiaru stabilności koloru jest kontrola wizualna.

(1) Podstawowe zasady
Porównaj zmianę koloru próbki po podgrzaniu do określonej temperatury.

(2) Etapy pomiaru
Pobrać dwie porcje próbki i wlać je odpowiednio do dwóch probówek φ2×13cm. Wysokość próbki wynosi około 2/3 długości rurki. Zatkaj go korkiem i wstaw jeden z nich do zadanej temperatury (48±1)℃. W komorze o stałej temperaturze otwórz korek po 1 godzinie, następnie zatkaj go i kontynuuj wkładanie do skrzynki o stałej temperaturze. Po 24 godzinach wyjmij i porównaj z inną próbką. Nie powinno być żadnych zmian w kolorze.

(3) Wyrażenie wyniku
Jeśli w określonej temperaturze próbka nadal zachowuje swój pierwotny kolor, wynik badania próbki wskazuje, że kolor jest stabilny i nie odbarwia się.

6. Oznaczanie esencji w perfumach i wodzie toaletowej

Zapach nadaje kosmetykom specyficzny aromat, a użytkownikom zapewnia elegancję i komfort. Prawie wszystkie kosmetyki wykorzystują zapach, dlatego zapach jest jednym z głównych surowców kosmetycznych. Powszechnie stosowaną metodą oznaczania substancji zapachowych w kosmetykach jest metoda ekstrakcji eterem.

(1) Podstawowe zasady
Stosując zasadę mieszalności esencji z eterem dietylowym, esencję ekstrahuje się z próbki eterem dietylowym, po czym eter oddziela się i waży w celu uzyskania zawartości esencji.

(2) Odczynniki
①Eter, bezwodny siarczan sodu
②Roztwór chlorku sodu: Dodaj równą objętość wody destylowanej do nasyconego roztworu chlorku sodu.

(3) Etapy pomiaru
Dokładnie odważyć (20~50) g ​​badanej próbki (z dokładnością do 0,000 2 g) do 1-litrowego rozdzielacza w kształcie gruszki, a następnie dodać 300 ml roztworu chlorku sodu. Następnie dodać 70 ml eteru dietylowego, wstrząsnąć i odstawić do rozdzielenia warstw. Wykonaj w sumie trzy ekstrakcje. Umieścić razem trzy ekstrakty eterowe w 1-litrowym rozdzielaczu w kształcie gruszki, dodać 200 ml roztworu chlorku sodu, wstrząsnąć i przemyć. odstawić do nałożenia warstw, odrzucić roztwór chlorku sodu, ekstrakt eterowy przenieść do 500 ml zakorkowanej kolby Erlenmeyera, dodać 5 g bezwodnego siarczanu sodu, wstrząsnąć, osuszyć i odwodnić. Przesączyć roztwór do suchej i czystej zlewki o pojemności 300 ml, przepłukać kolbę Erlenmeyera niewielką ilością eteru, połączyć eluent ze zlewką i umieścić zlewkę w łaźni wodnej o temperaturze 50°C w celu odparowania. Gdy roztwór odparuje do objętości 20 mL, przenieść roztwór do odważonej zlewki o pojemności 50 mL, kontynuować odparowywanie aż do usunięcia eteru, umieścić zlewkę w eksykatorze, odessać próżnię i zmniejszyć ciśnienie do (6,67×103) Pa i umieścić przez 1 godzinę, ważąc.

Etapy pomiaru

(4) Obliczenie wyniku
Udział masowy w ekstraktu eterowego oblicza się według następującego wzoru.
w=(m1-m0)/m

We wzorze: m0——masa zlewki, g;
m1 —— Masa zlewki i ekstraktu eterowego, g;
m——masa próbki, g.

(5) Środki ostrożności
①Ta metoda jest odpowiednia dla kosmetyków takich jak perfumy, woda kolońska i woda toaletowa.
②Dopuszczalny błąd wyników testów równoległych wynosi 0,5%.


Czas publikacji: 17 stycznia 2024 r

Poproś o przykładowy raport

Zostaw swoją aplikację, aby otrzymać raport.