01. Co to jest skurcz
Tkanina jest tkaniną włóknistą i po tym, jak same włókna wchłoną wodę, odczują pewien stopień pęcznienia, to znaczy zmniejszenia długości i zwiększenia średnicy. Procentowa różnica pomiędzy długością tkaniny przed i po zanurzeniu w wodzie a jej pierwotną długością nazywana jest zwykle stopniem skurczu. Im silniejsza zdolność wchłaniania wody, tym większe pęcznienie, tym większy stopień skurczu i gorsza stabilność wymiarowa tkaniny.
Długość samej tkaniny różni się od długości użytej przędzy (jedwabiu), a różnica między nimi jest zwykle reprezentowana przez skurcz tkacki.
Stopień skurczu (%) = [długość nici przędzy (jedwabiu) - długość tkaniny]/długość tkaniny
Po zanurzeniu w wodzie, na skutek pęcznienia samych włókien, długość tkaniny ulega dalszemu skróceniu, co skutkuje skurczem. Stopień skurczu tkaniny zmienia się w zależności od stopnia skurczu tkackiego. Stopień skurczu tkackiego różni się w zależności od struktury organizacyjnej i napięcia tkackiego samej tkaniny. Gdy napięcie tkania jest niskie, tkanina jest ciasna i gruba, a stopień skurczu tkackiego jest wysoki, stopień skurczu tkaniny jest mały; Gdy napięcie tkania jest wysokie, tkanina staje się luźna, lekka, a stopień skurczu jest niski, co skutkuje wysokim współczynnikiem skurczu tkaniny. Podczas barwienia i wykańczania, w celu zmniejszenia stopnia skurczu tkanin, często stosuje się wykańczanie przed skurczem, aby zwiększyć gęstość wątku, wstępnie zwiększyć stopień skurczu tkaniny, a tym samym zmniejszyć stopień skurczu tkaniny.
02.Przyczyny kurczenia się tkanin
Przyczyny kurczenia się tkanin obejmują:
Podczas przędzenia, tkania i barwienia włókna przędzy w tkaninie wydłużają się lub odkształcają pod wpływem sił zewnętrznych. Jednocześnie włókna przędzy i struktura tkaniny generują naprężenia wewnętrzne. W stanie statycznej relaksacji na sucho, statycznego stanu relaksacji na mokro lub dynamicznego stanu relaksacji na mokro, uwalniane są różne stopnie naprężeń wewnętrznych, aby przywrócić włókna przędzy i tkaninę do stanu początkowego.
Różne włókna i ich tkaniny mają różny stopień skurczu, głównie w zależności od właściwości ich włókien – większy stopień skurczu mają włókna hydrofilowe, takie jak włókna bawełniane, lniane, wiskozowe i inne; Jednakże włókna hydrofobowe, takie jak włókna syntetyczne, mają mniejszy skurcz.
Gdy włókna są w stanie mokrym, pęcznieją pod wpływem zanurzenia, powodując zwiększenie średnicy włókien. Na przykład w przypadku tkanin powoduje to zwiększenie promienia krzywizny włókien w punktach przeplatania tkaniny, co skutkuje skróceniem długości tkaniny. Na przykład włókna bawełny pęcznieją pod działaniem wody, zwiększając swoje pole przekroju poprzecznego o 40-50% i długość o 1-2%, podczas gdy włókna syntetyczne zazwyczaj wykazują skurcz termiczny, taki jak skurcz wrzącej wody, na poziomie około 5%.
W warunkach ogrzewania kształt i rozmiar włókien tekstylnych zmieniają się i kurczą, ale po ochłodzeniu nie mogą powrócić do stanu początkowego, co nazywa się skurczem termicznym włókien. Procent długości przed i po skurczu termicznym nazywany jest współczynnikiem skurczu termicznego, który jest ogólnie wyrażany jako procent skurczu długości włókna we wrzącej wodzie o temperaturze 100 ℃; Można także zmierzyć procent skurczu w gorącym powietrzu powyżej 100 ℃ metodą gorącego powietrza lub zmierzyć procent skurczu w parze powyżej 100 ℃ metodą parową. Wydajność włókien zmienia się w zależności od różnych warunków, takich jak struktura wewnętrzna, temperatura ogrzewania i czas. Na przykład podczas przetwarzania poliestrowych włókien odcinkowych stopień skurczu wrzącej wody wynosi 1%, współczynnik skurczu wrzącej wody winylonu wynosi 5%, a stopień skurczu gorącego powietrza chloroprenu wynosi 50%. Stabilność wymiarowa włókien w przetwórstwie tekstylnym i tkanin jest ze sobą ściśle powiązana, co stanowi podstawę do projektowania kolejnych procesów.
03.Stopień skurczu różnych tkanin
Pod względem skurczu najmniejsze są włókna syntetyczne i tkaniny mieszane, następnie tkaniny wełniane i lniane, tkaniny bawełniane w środku, tkaniny jedwabne o większym skurczu, a największe to włókna wiskozowe, sztuczna bawełna i tkaniny ze sztucznej wełny.
Stopień skurczu tkanin ogólnych wynosi:
Bawełna 4% -10%;
Włókno chemiczne 4% -8%;
Bawełna poliester 3,5% -55%;
3% na naturalną białą tkaninę;
3% -4% dla wełnianej tkaniny niebieskiej;
Popelina wynosi 3-4%;
Tkanina kwiatowa wynosi 3-3,5%;
Tkanina diagonalna wynosi 4%;
Tkanina robocza wynosi 10%;
Sztuczna bawełna to 10%
04.Czynniki wpływające na szybkość skurczu
Surowce: Stopień skurczu tkanin różni się w zależności od użytych surowców. Ogólnie rzecz biorąc, włókna o wysokiej absorpcji wilgoci po zanurzeniu w wodzie będą się rozszerzać, zwiększać średnicę, skracać długość i będą miały większy współczynnik skurczu. Jeśli niektóre włókna wiskozowe mają współczynnik absorpcji wody do 13%, podczas gdy tkaniny z włókien syntetycznych mają słabą absorpcję wilgoci, ich stopień skurczu jest niewielki.
Gęstość: Stopień skurczu zmienia się w zależności od gęstości tkaniny. Jeżeli gęstości wzdłużne i równoleżnikowe są podobne, ich współczynniki skurczu wzdłużnego i równoleżnikowego są również podobne. Tkanina o dużej gęstości osnowy będzie doświadczać większego skurczu osnowy, podczas gdy tkanina o większej gęstości wątku niż gęstość osnowy będzie doświadczać większego skurczu wątku.
Grubość przędzy: Stopień skurczu tkanin różni się w zależności od grubości przędzy. Ubrania z grubszą przędzą mają większą kurczliwość, podczas gdy tkaniny z drobną przędzą mają mniejszą kurczliwość.
Proces produkcyjny: Różne procesy produkcji tkanin powodują różne współczynniki skurczu. Ogólnie rzecz biorąc, podczas procesu tkania, barwienia i wykańczania tkanin włókna muszą być wielokrotnie rozciągane, a czas przetwarzania jest długi. Stopień skurczu tkanin o większym naprężeniu jest większy i odwrotnie.
Skład włókien: Naturalne włókna roślinne (takie jak bawełna i len) oraz regenerowane włókna roślinne (takie jak wiskoza) są bardziej podatne na wchłanianie wilgoci i rozszerzanie w porównaniu z włóknami syntetycznymi (takimi jak poliester i akryl), co skutkuje większym współczynnikiem skurczu. Z drugiej strony wełna jest podatna na filcowanie ze względu na strukturę łuski na powierzchni włókna, która wpływa na jej stabilność wymiarową.
Struktura tkaniny: Ogólnie rzecz biorąc, stabilność wymiarowa tkanin jest lepsza niż dzianin; Stabilność wymiarowa tkanin o dużej gęstości jest lepsza niż w przypadku tkanin o małej gęstości. W przypadku tkanin stopień skurczu tkanin o splocie płóciennym jest na ogół niższy niż tkanin flanelowych; W dzianinach stopień skurczu dzianin gładkich jest niższy niż dzianin prążkowanych.
Proces produkcji i przetwarzania: Ze względu na nieuniknione rozciąganie tkaniny przez maszynę podczas barwienia, drukowania i wykańczania, na tkaninie występuje napięcie. Tkaniny jednak łatwo rozładowują napięcie pod wpływem wody, dlatego po praniu możemy zauważyć skurczenie się. W praktycznych procesach zwykle stosujemy skurcz wstępny, aby rozwiązać ten problem.
Proces prania: Pielęgnacja prania obejmuje pranie, suszenie i prasowanie, a każdy z nich wpływa na skurcz tkaniny. Na przykład próbki prane ręcznie mają lepszą stabilność wymiarową niż próbki prane w pralce, a temperatura prania również wpływa na ich stabilność wymiarową. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa temperatura, tym gorsza stabilność.
Istotny wpływ na skurcz tkaniny ma także sposób suszenia próbki. Powszechnie stosowane metody suszenia obejmują suszenie kroplowe, rozkładanie siatki metalowej, suszenie wiszące i suszenie w bębnie obrotowym. Najmniejszy wpływ na wielkość tkaniny ma metoda suszenia kropelkowego, natomiast największy wpływ na wielkość tkaniny ma metoda suszenia bębnowego obrotowego, przy czym dwie pozostałe plasują się pośrodku.
Ponadto dobór odpowiedniej temperatury prasowania w oparciu o skład tkaniny może również poprawić jej skurcz. Na przykład tkaniny bawełniane i lniane mogą poprawić stopień zmniejszania rozmiaru poprzez prasowanie w wysokiej temperaturze. Ale to nie jest tak, że wyższe temperatury są lepsze. W przypadku włókien syntetycznych prasowanie w wysokiej temperaturze nie tylko nie może poprawić ich skurczu, ale może również pogorszyć ich właściwości, powodując twardość i łamliwość tkaniny.
Powszechnie stosowane metody kontroli skurczu tkanin obejmują parowanie na sucho i pranie.
Biorąc za przykład kontrolę mycia wodą, proces i metoda badania szybkości skurczu są następujące:
Pobieranie próbek: Pobieraj próbki z tej samej partii tkanin, w odległości co najmniej 5 metrów od głowicy tkaniny. Wybrana próbka tkaniny nie powinna posiadać wad wpływających na wynik. Próbka powinna nadawać się do przemywania wodą, o szerokości od 70cm do 80cm kwadratowych bloków. Po naturalnym ułożeniu przez 3 godziny, umieść próbkę o wymiarach 50cm * 50cm na środku tkaniny, a następnie za pomocą pisaka pudełkowego narysuj linie wokół krawędzi.
Przykładowy rysunek: Umieść próbkę na płaskiej powierzchni, wygładź zagniecenia i nierówności, nie rozciągaj się i nie używaj siły podczas rysowania linii, aby uniknąć przemieszczenia.
Próbka wyprana wodą: Aby zapobiec odbarwieniu miejsca oznaczenia po praniu, należy wykonać szycie (dzianina dwuwarstwowa, tkanina jednowarstwowa). Podczas szycia należy szyć dzianinę tylko od strony osnowy i szerokości geograficznej, a tkaninę należy szyć ze wszystkich czterech stron z odpowiednią elastycznością. Tkaniny grube lub łatwo rozsypujące się należy obszyć trzema nitkami ze wszystkich czterech stron. Po przygotowaniu próbnego samochodu należy go umieścić w ciepłej wodzie o temperaturze 30 stopni Celsjusza, umyć w pralce, wysuszyć suszarką lub wysuszyć w sposób naturalny i przed przystąpieniem do pomiarów dokładnie ostudzić przez 30 minut.
Obliczenia: Stopień skurczu = (rozmiar przed praniem – rozmiar po praniu)/rozmiar przed praniem x 100%. Ogólnie rzecz biorąc, należy zmierzyć stopień skurczu tkanin zarówno w kierunku osnowy, jak i wątku.
Czas publikacji: 09 kwietnia 2024 r